วันพุธที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2551

ภาพลักษณ์ผู้หญิงในเนื้อเพลงไทยสากลของปาน ธนพร แวกประยูร

บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มุ่งศึกษากลวิธีการใช้ภาษา เนื้อหาและแนวคิดที่สะท้อนภาพลักษณ์ของผู้หญิงที่ปรากฏในเนื้อเพลงไทยสากลของ ปาน ธนพร แวกประยูร ซึ่งเป็นเพลงที่ร้องเดี่ยว ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๔๓ - พ.ศ. ๒๕๕๑ จำนวน ๙๐ เพลง ผลการศึกษาพบว่าเพลงไทยสากลของปาน ธนพร แวกประยูร ปรากฏกลวิธีการใช้ภาษาที่สะท้อนภาพลักษณ์ผู้หญิง ดังนี้ กลวิธีการใช้ภาษาบอกเล่า กลวิธีการใช้ภาษาเชิงคำสั่ง กลวิธีการใช้ภาษาเชิงขอร้อง กลวิธีการใช้ภาษาบริภาษ กลวิธีการใช้ภาษาเชิงเสียดสี ประชดประชัน กลวิธีการใช้ภาษาเปรียบเทียบ กลวิธีการใช้ภาษาสัญลักษณ์ และกลวิธีการใช้ภาษาแบบคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ เพื่อต้องการบอกกล่าวถึงความรู้สึก นึกคิดของผู้หญิงให้ผู้อื่นได้รับรู้ ส่วนเนื้อหาและแนวคิดที่สะท้อนภาพลักษณ์ของผู้หญิง พบว่ามีเนื้อหาเกี่ยวกับความรัก ที่มีทั้งสมหวัง ไม่สมหวัง เสียสละ และเนื้อหาที่เกี่ยวกับอุปนิสัยใจคอของผู้หญิง ซึ่งทำให้พบแนวคิดที่เกี่ยวกับความรัก การไว้ใจคนใกล้ชิด แนวทางการดำเนินชีวิตและแนวคิดเกี่ยวกับคุณค่าของตนเอง โดยจะเห็นถึงลักษณะของผู้หญิงในด้านต่างๆได้อย่างชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นด้านอุปนิสัย ใจคอ ด้านการกระทำที่เป็นการแสดงถึงความรัก ความหวงแหนของรัก ด้านการเรียกร้องสิทธิ ความยุติธรรม ความเสมอภาคของผู้หญิงในยุคสมัยใหม่



วันพุธที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2551

รู้จักที่จะรัก



..ถ้ารู้จักรัก..


สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตเรา...ก้อคือชีวิตเรา สิ่งที่มีค่าที่สุดในหัวใจเรา...ก้อคือหัวใจเราอย่าเอาชีวิตทั้งชีวิตไปยกให้ใคร อย่าเอาใจทั้งใจไปยกให้ใครคนเดียว อย่ายกสิ่งที่มีค่าที่สุดของเราไปให้ใครดูแล เพราะไม่มีใคร...ที่จะดูแลมันได้ดีไปกว่าตัวเราเองอย่าปิดกั้นความรู้สึกของหัวใจอย่าบอกว่าเราเกิดมาเพื่อจะรักคน ๆ เดียว คนใจแคบเท่านั้นที่เกิดมาเพื่อที่จะรักคนได้คนเดียว เราสามารถที่จะรักใครได้มากมาย ขอเพียงให้รู้จักหน้าที่ของความรัก หน้าที่ที่จะปฏิบัติต่อคนที่เรารักรักต่างแบบ...ปฏิบัติในหน้าที่ต่างกัน แล้วเมื่อวันใดวันหนึ่งคนบางคนไม่แยแสกับความรักที่เรามีให้ เราก็ยังคงเหลือใครต่อใครอีกมากมายและไม่เห็นจะต้องเจ็บเจียนตาย ถ้าเรามั่นใจ...ว่าเราทำหน้าที่ให้กับรักนั้นสมบูรณ์และเต็มที่แล้ว ถ้าอากาศร้อนอบอ้าว...ลองออกมายืนคุยกับแสงแดดอากาศหนาวแทบขาดใจ...ลองออกมาหาไออุ่นลมหนาวเราจะรู้ว่าร้อนหรือหนาวก็ต่อเมื่อเราได้ไปสัมผัสกับมัน ก็เหมือนกับความรัก .... ถ้าอยากรู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไรก็ต้องไปสัมผัสกับมัน แต่อย่าทรมานตัวเองโดยการออกไปยืนตากแดดนาน ๆ หรือยืนต้านทานลมหนาว ถ้ารู้ว่าร้อนนักก็หลบหาที่ร่ม ถ้ารู้ว่าหนาวก็ก่อเตาผิง ^_^ความรักจะไม่ทำร้ายเรา ถ้าเราไม่ทำร้ายตัวเอง^_^...ถ้าคุณรู้จักรัก..แสงแดดจะทำให้คุณอบอุ่น ลมหนาวก็จะทำให้คุณหลับสบาย... (แล้วเพื่อนๆล่ะค่ะ รู้จักที่จะรักหรือเปล่า?)